ISharePost

Monday, September 4, 2017

អក្សរសាស្រ្តខ្មែរ “ ផ្នែកទី ២”វណ្ណយុត្តិ (Signe Diacritique) មូសិកទន្ត ឬធ្មេញកណ្តុរ រស្សសញ្ញា ឬបន្តក់ សំយោគសញ្ញា របាទ អស្តា វិសជ៌នី យុគលពិន្ទុ រជ្ជុសញ្ញា ឬសហសញ្ញា កាកបាទ ឬជើងក្អែក និងលេខទោ

By DailyReport September 04, 2017 CapetencySkill, Kh, Study

វណ្ណយុត្តិ (Signe Diacritique)

វណ្ណយុត្តិ គឺជាសញ្ញាទាំងឡាយដែលបង្កើតឡើង ដើម្បីកែប្រែ ផ្តួលសំឡេងព្យញ្ជនៈ ឬពាក្យពេចន៍ខ្លះ ឲ្យសមស្របទៅតាមតម្រូវការប្រើប្រាស់ ក្នុងភាសារបស់យើង ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ សញ្ញាទាំងនេះ ក៏អាចជួយបំប្លែងសំឡេងនៃពាក្យខ្លះ ដែលមានប្រភពមកពីភាសាបាលី ឬសំស្ក្រឹតផងដែរ ។
វណ្ណយុត្តិទាំងឡាយចែកចេញជាពីរពួកគឺ ៖
ក/ វណ្ណយុត្តិដែលបន្ថែមលើព្យញ្ជនៈ ដើម្បីលម្អៀងស័ព្ទឲ្យខ្លីឲ្យមានសូរផ្សេង ឲ្យប្លែកពីសំឡេងដើម (Signes diacritiques) ។
ខ/ វណ្ណយុត្តិ ដែលប្រើជាមួយនឹងពាក្យ ក្នុងឃ្លាប្រកប ដើម្បីកាត់ឃ្លាជាប្រយោគជាសង្កាត់ ដើម្បីសម្គាល់ន័យសេចក្តីផ្សេងៗ ។ វណ្ណយុត្តិពួកនេះហៅថា “ ខណ្ឌសញ្ញា ”( Signe de ponctuation ) ។

១-មូសិកទន្ត ឬធ្មេញកណ្តុរ “ ៉ ”

ជាសញ្ញាប្រើសម្រាប់សម្លាប់, បំបែរសំឡេងព្យញ្ជនៈ ៧ តួ ដែលមានសំឡេងឃោសៈ ឲ្យទៅជាអឃោសៈ គឺ ង, ញ, ប, ម, យ, រ, វ, ឲ្យទៅជាសំឡេងអឃោសៈវិញ ង៉, ញ៉, ប៉, ម៉, យ៉, រ៉, វ៉, ។ ប្លែកតែតួ “ ប ” មួយ ដែលមានសំឡេងអឃោសៈស្រាប់ ប៉ុន្តែគ្រាន់តែលម្អៀងសូរពី ប ទៅ ប៉ ប៉ុណ្ណោះ ។ អក្សរប្តូរសំឡេងទាំងនេះ ត្រូវបានប្រើក្នុងពាក្យ ង៉ក់ង, ញ៉ែងញ៉ង, ប៉ប៉ាច់ប៉ប៉ោច, ម៉ែឪ, យ៉ាប់យ៉ឺន, រឿងរ៉ាវ, វ៉ូងវ៉ាង ។
● ចំណាំ ៖ កាលណាពាក្យទាំងនេះទៅប្រទះនឹងស្រៈ ិ ី ឹ ឺ ើ ឧទាហរណ៍ ៖ ផ្ទះប៉ិត យាប់យ៉ឺន, ល្បែងចាប៉ឹក… ។ គេត្រូវយកសញ្ញា (ុ) មកជំនួសធ្មេញកណ្តុរ ដែលដាក់ពីលើ ដើម្បីកុំឲ្យវណ្ណយុត្តិនេះ ទើសទែងគ្នាជាមួយស្រៈខាងលើ ។ ឧទាហរណ៍ ស៊ី ប៉ើង រឹងប៉ឹង ។
២-ត្រីស័ព្ទ ( ៊)
ជាសញ្ញាសម្រាប់ដាក់លើព្យញ្ជនៈ ៤ តួ ជាអឃោសៈ ប, ស, ហ, អ, ឲ្យទៅជាឃោសៈវិញ ៖ ប៊, ស៊, ហ៊, អ៊, ។ ព្យញ្ជនៈប្តូរសំឡេងទាំងនេះ ត្រូវបានយកទៅប្រើក្នុងពាក្យ សាប៊ូ, សម្លស៊ុប, ហ៊ាន, ទ្រអ៊ូ… ។ កាលណាសញ្ញាត្រីស័ព្ទនេះជួបប្រទះនឹងស្រៈ ិ ី ឹ ឺ ើ ក៏ត្រូវប្រែប្រួលរូបមកជា (ុ) ដូចករណីខាងលើដែរ ឧទាហរណ៍ ស៊ីបាយ, លេងហ៊ី… លើកលែងតែពាក្យ ប៊ិច, អ៊ីចុះអ៊ីចឹង… ។

៣ រស្សសញ្ញា ឬបន្តក់ (់)

សម្រាប់ប្រើដាក់ថែមលើតួប្រកបនៃពាក្យ ដែលកើតឡើងពីស្រៈ “ អ ” និងស្រៈ “ អា ” ហើយកាត់ស័ព្ទវែងឲ្យទៅជាខ្លី ដែលត្រូវអានលឿនរហ័ស។ ឧទាហរណ៍ ៖ កាត = ស័ព្ទវែង, កាត់ = ស័ព្ទខ្លី, ចប = ស័ព្ទវែង, ចប់ = ស័ព្ទខ្លី ។
● កំណត់សម្គាល់
ក/ ចំពោះតួព្យញ្ជនៈប្រកបនឹងអក្សរ “ ម ” ត្រង់សំឡេងប្រកបលំដាប់ទី២នោះ មិនបាច់ប្រើសញ្ញា “រស្សៈ” ឬបន្តក់ទេ ឧទាហរណ៍ ៖ ចាម់ ។ ក្នុងករណីនេះ គេប្រើនិគ្គហិត( ៓) ឬស្រៈ “ ាំ” “ ចាំ ” ជំនួសវិញ ។
ខ/ រីឯតួព្យញ្ជនៈប្រកបនឹងអក្សរ “ យ ” ត្រង់សំឡេងប្រកបលំដាប់ទី២នោះ ក៏មិនបាច់ប្រើ “ រស្សសញ្ញា ” ឬបន្តក់ដែរ, ដូចជាពាក្យ “ ចាយ់ ” ក្នុងករណីនេះគេយកស្រៈ “ ៃ ” មកជំនួសវិញ ព្រោះមានសំឡេងដូចគ្នា ។
គ/ ចំពោះពាក្យទាំងឡាយណា ដែលក្លាយមកពីភាសាបាលីឬសំស្រ្កឹត មិនត្រូវប្រើសញ្ញា (់) នេះឡើយ ដូចជាពាក្យ បទ, សព, ភព, កុសល, ផល កិច្ចកល ធនធាន រសជាតិ លាមក … ពាក្យទាំងនេះមានសំឡេងខ្លីស្រេចហើយ តាមទម្លាប់អានបែបបាលីនិងសំស្រ្កឹត ។

៤-សំយោគសញ្ញា (័)

ក/ គេប្រើវណ្ណយុត្តិនេះសម្រាប់លម្អៀងស័ព្ទរបស់ពាក្យក្លាយមកពីភាសាបាលី ឬសំស្រ្កឹត ដូចជា ៖ ភយ > ភ័យ, ជយ > ជ័យ, នយ > ន័យ, អាស្រយ > អាស្រ័យ[6], អាលយ > អាល័យ ។
ខ/ សញ្ញានេះក៏ប្រើលើពាក្យខ្មែរខ្លះ ដែលមានសំឡេងស្ទើរស្រៈ “ អ ” និង ស្រៈ “ អា ” ដើម្បីឲ្យមានសូរសំឡេងមួយត្រូវចំនឹងសំឡេងពិតនៃពាក្យនោះ គឺ ញ័រ, ជ័រ, ទំព័រ… ។
គ/ សម្រាប់ប្រើសម្រួលសំឡេងក្លាយពីពាក្យបរទេសខ្លះៗ ដូចជា ដុកទ័រ, ប៉ាស្ទ័រ, អាំងហ្សេនីញ័រ, កុំព្យូទ័រ, ត្រាក់ទ័រ ។

៥-របាទ (៌)

វណ្ណយុត្តិនេះ ជាតំណាងអក្សរ “ រ ” ដែលគេកាត់យកក្បាលខាងលើរបស់វា មករក្សាទុកធ្វើជាសញ្ញារបាទ (៌) ។ គេប្រើវណ្ណយុត្តិនេះ សម្រាប់ដាក់លើពាក្យដែលក្លាយមកពីភាសាសំស្រ្កឹត ដើម្បីសម្រួលសំឡេងអានតាមបែបសំឡេងខ្មែរ ។ គេកត់សម្គាល់ថា ពាក្យបាលីណា ដែលសរសេរតម្រួតនោះ កាលណាយើងសរសេរជាពាក្យសំស្រ្កឹតក្លាយខ្មែរ គេត្រូវដាក់ (៌) របាទនេះជំនួសវិញ ។

៦-អស្តា (៏)

វណ្ណយុត្តិនេះ គឺមានទ្រង់ទាយជាលេខ ៨ ប៉ុន្តែបង្រួញឲ្យតូច ដើម្បីងាយយកមកដាក់លើព្យញ្ជនៈ “ ក ” និង “ ដ ” ដែលជានិបាតស័ព្ទ ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ខ្ញុំក៏ទៅ, អ្នកក៏ទៅ, ទោះបីយ៉ាងណាក៏ដោយ …។ ក្រៅពីនេះគេប្រើលេខអស្តា សម្រាប់ដាក់លើពាក្យឧទានស័ព្ទខ្លះ ជាពាក្យភ្ញាក់ ស្ងើច រំភើប… ឱហ្ន៏ នុ៎ះហ្ន៏ ។
៧-ទណ្ឌឃាត ឬបដិសេធ (៍)
វណ្ណយុត្តិនេះ មានរូបសណ្ឋានដូចសក់លេខ “ ៩ ” ។ គេប្រើទណ្ឌឃាត ដើម្បីដាក់លើអក្សរព្យញ្ជនៈណា ដែលគេមិនអាន ប៉ុន្តែគេត្រូវតែរក្សាទុកព្យញ្ជនៈនោះជាចាំបាច់ ក្នុងន័យរក្សាអក្ខរាវិរុទ្ធរបស់ពាក្យ និងជាគ្រឿងសម្គាល់ជាតិស័ព្ទរបស់ពាក្យ ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ទូរទស្សន៍, ប្រយោជន៍, គមនាគមន៍, ព្រឹត្តិការណ៍, ពាក្យពេចន៍, វេយ្យាករណ៍, ត្រ័យរតន៍ ។ គេច្រើនប្រើទណ្ឌឃាតលើពាក្យក្លាយពីបាលីនិងសំស្រ្កឹត ។ សញ្ញានេះ ក៏យកមកប្រើចំពោះពាក្យខ្ចីពីបរទេសខ្លះ សម្រាប់រក្សាលំនាំអក្ខរាវិរុទ្ធដើមរបស់ពាក្យទាំងនោះ ដូចជា ស៊ីម៉ងត៍, អេដស៍, អាល់ប៊ែរត៍…។

៨-វិសជ៌នី (ះ) ឬរះមុខ

គេប្រើសញ្ញានេះ សម្រាប់ប្រកបជំនួសខ្យល់ “ ហ ” ជាពាក្យកាត់កំបុតខ្លី ហើយអានដោយបើកចំហមាត់ដូចជា តិះ, រិះ, ចុះ, ចង្កើះ (ចង្កឹះ) ឈ្មោះ, ទះ, ដោះដូរ, លោតផ្លោះ ។ល។ វាមានសូរសំឡេងស្រដៀងនឹងពាក្យដែលប្រកបនឹងព្យញ្ជនៈ “ ស ” ដែរ ។

៩-យុគលពិន្ទុ(ៈ) ឬហៅថា “ ចុចពីរ ” ក៏បាន [8]

គេប្រើវណ្ណយុត្តិនេះសម្រាប់ ៖ ដាក់នៅចុងពាក្យមានកំណើតពីបាលី ឬសំស្រ្កឹត ដែលមានសូរ “ អាក់ ” ឬ “ អ៊ាក់ ” ដូចជា លោភៈ, មោហៈ, ទោសៈ…
● ចំណាំ ៖ បើពាក្យទាំងនេះនៅខាងដើមគេ ដូចជា ពលកម្ម, វណ្ណកម្ម សច្ចភាព, ខេមរភាសា នោះគេមិនចាំបាច់ដាក់យុគលពិន្ទុទេ ព្រោះពាក្យទាំងនេះជាសមាសនាម ។
● លើកលែងតែពាក្យ ៖ គណៈ ដែលទោះបីវានៅដើមគេ ឬកណ្តាលគេក្តី ក៏ត្រូវតែប្រើយុគលពិន្ទុជាដរាប ឧទាហរណ៍ គណៈប្រតិភូ, គណៈកម្មការ, គណៈសង្ឃ, គណៈរដ្ឋមន្រ្តី, គណៈប្រធានរដ្ឋ… ព្រោះថាក្នុងពាក្យទាំងនេះ “គណៈ” មិនចូលក្នុងសមាសនាមតាមក្បួនខ្នាតវេយ្យាករណ៍បាលី ។
● លើកលែងតែពាក្យ ៖ គណបក្ស, គណនា, គណនេយ្យ… ដែលគេមិនត្រូវប្រើយុគលពិន្ទុទេ ។
● រីឯពាក្យ ៖ កាលៈទេសៈ គេត្រូវប្រើយុគលពិន្ទុកទាំងពីរម៉ាត់តែម្តង ។ ក៏ប៉ុន្តែ បើគេសរសេរពាក្យនេះ “ បញ្រ្ចាស ” មកវិញ “ ទេសកាល ” នោះ គេមិនត្រូវប្រើយុគលពិន្ទុឡើយ ។
● ក្នុងសម័យនេះ គេយកយុគលពិន្ទុមក ប្រើក្លាយក្នុងឃ្លាប្រយោគខ្លះដែរ សម្រាប់រាប់រាយឈ្មោះអ្វីៗ ដូចពាក្យថា ទង់ជាតិបារាំងមាន ៣ ពណ៌គឺ ៖ ស, ខៀវ, ក្រហម ។ ប៉ុន្តែជាទូទៅ អ្នកនិពន្ធទាំងឡាយតែងតែប្រើ “ទ្វិពិន្ទុលេខ” ក្នុងករណីរៀបរាប់, ឧទ្ទេស បង្ហាញ… ព្រោះការប្រើសញ្ញាខណ្ឌបែបនេះត្រឹមត្រូវ និងសមហេតុសមផលជាង ។ យើងនឹងបានឃើញព្រមទាំងអធិប្បាយពន្យល់ អំពីខណ្ឌសញ្ញានេះនៅទំព័រខាងមុខ ។

១០-រជ្ជុសញ្ញា ឬសហសញ្ញា (-) “Trait d’union”

ជាសញ្ញាបន្ទាត់ផ្ដេកខ្លីសម្រាប់ប្រើប្រាស់បានច្រើនយ៉ាងនៅក្នុងការសរសេរអត្ថបទ ឬតែងនិពន្ធជាដើម ។
ក/សម្រាប់បំបែកព្យាង្គនៃពាក្យមួយ កុំឲ្យអានច្រឡំជាប្រកប នាំឲ្យខុសពាក្យដូចជា ទូក-ង, កុក-ស, សម្បុរ-ស,ខ្សែ-ក…។
ខ/សម្រាប់តភ្ជាប់ពាក្យមួយ ដែលសរសេរមិនទាន់ចប់នៅចុងទំព័រ ហើយត្រូវត្រឡប់មកសរសេរនៅដើមបន្ទាត់វិញ ។
គ/ សម្រាប់ភ្ជាប់ពាក្យមួយដែលដាច់គ្នា ដើម្បីតម្រូវចាប់ចុងចួនក្នុងកំណាព្យ ។
ឃ/ សម្រាប់បញ្ជាក់អំពីការផ្លាស់ប្តូរឃ្លាសន្ទនានៃតួពីរ ឬច្រើននាក់ ។
ង/ សម្រាប់សម្គាល់នូវការរៀបរាប់ ជាលំដាប់លំដោយ អំពីគំនិត ឬចំណុចប្លែកៗ ។

១១-កាកបាទ ឬជើងក្អែក (+)

គឺជាបន្ទាត់ខ្លីពីរ មួយផ្តេកមួយទៀតបញ្ឈរ គូសកាត់ខ្វែងគ្នាចំពាក់កណ្តាល ។ គេប្រើវណ្ណយុត្តិនេះ សម្រាប់ដាក់លើពាក្យឧទានស័ព្ទខ្លីៗមួយចំនួន ដែលមានសូរសៀងបង្អូស ឬត្អូញថ្ងូរ ដូចជាពាក្យ ចា៎ះ ! បា៎ទ ! ណា៎ ! ហ្ន៎, នុ៎ះ, ណ៎ះ, អូ៎, អ្ហា៎… ។ ខាងផ្នែកនព្វន្ត គេប្រើសញ្ញាជើងក្អែកជាសញ្ញាបូក, ឧទាហរណ៍ ៖ ១៥+៣៨ ។

១២-លេខទោ (ៗ)

សញ្ញានេះគេប្រើសម្រាប់
ក/ ផ្ទួនពាក្យដែលតម្រូវឲ្យថា ឬអានពីរដង,
ខ/ សម្រាប់បញ្ជាក់អំពីចំនួនច្រើន ឬ ពហុវចនៈ ។
● ចំណាំ ៖ មិនមែនកំណត់ថា គ្រប់តែពាក្យដែលត្រូវថាឬអានពីរដងនោះ ត្រូវតែដាក់លេខទោទាំងអស់នោះ ទេ ។ ពាក្យបាលីខ្លះដែលយកមកប្រើក្នុងភាសាខ្មែរ ដូចជា នានា ធម្មសង្វេគ គេត្រូវសរសេរពាក្យ “នានា” នេះត្រួតគ្នាពីរដង ដោយគោរពទៅតាមវិធានបាលី ។ ដូចជាពាក្យថា ឯហិមម…? ។ បើប្រើជាមួយគុណនាម និយាយអំពីពណ៌នោះ ពាក្យស្ទួនដោយប្រើលេខទោ ចង់បញ្ជាក់អំពីប្រភេទពណ៌ ដោយឡែកៗរបស់វត្ថុ ។
ចំពោះពាក្យខ្មែរខ្លះ ដែលមានសំឡេងដដែលៗពីរដងដូចជាបបរ កករ ត្រូវតែសរសេរពីរដងជាន់គ្នាដូច្នេះជាដរាប ។ ហាមដាច់ខាត មិនឲ្យសរសេរ បរៗ, ករៗ, បែបនេះឡើយ ។
● លេខទោប្រើក្នុងករណីបញ្ជាក់ និងប្រៀបធៀប ។
● លេខទោប្រើជាមួយពាក្យមួយព្យាង្គ ។
● លេខទោប្រើជាមួយពាក្យពីរម៉ាត់ ។
● លេខទោប្រើជំនួសពាក្យបីម៉ាត់ឬច្រើនព្យាង្គ ។
● ចំណាំ ៖ លេខទោមិនអាចប្រើផ្ទួនបាននៅខាងចុងពាក្យពិពណ៌នា អំពីរូបរាងមនុសឬសត្វ ដូចជា កូនគោនេះធាត់ទ្រលុកលុក មុខឡើងកំប្លង់ប្លង់ដូចវង់ចន្រ្ទា ។ ស្គមកំព្រឹងព្រឹង ។
● មិនត្រូវប្រើលេខទោនេះក្នុងករណីប្រើពាក្យដដែលច្រើនដង

"មានតែពេលវេលាទេអាចពិសោធន៍គ្រប់យ៉ាង" នេះជារឿងអប់រំមួយដ៏មានសារៈសំខាន់សម្រាប់មនុស្សទូទៅត្រិះរិះពិចារណា

By DailyReport September 04, 2017 CapetencySkill, Socail, Study

អត្ថបទនេះដកស្រង់ចេញពីគេហទំព័រ "កញ្ញា"

“ស្មោះត្រង់” ត្រូវបានកំលោះតូចម្នាក់ឈ្មោះ “ឆ្លាត” បោះបង់ចោលក្នុងសមុទ្រ។ “ស្មោះត្រង់” ព្យាយាមហែលទឹករហូតមកដល់កោះមួយកន្លែង។ នៅពេលឡើងដល់ច្រាំងកោះ “ស្មោះត្រង់” ក៏ដេកសម្រាកនៅលើឆ្នេរខ្សាច់។ គេព្យាយាមគិតរកវិធីដើម្បីត្រលប់ទៅច្រាំងវិញ។ អ្វីដែល “ស្មោះត្រង់” រំពឹងគឺនឹងមានទូករបស់នរណាម្នាក់ជិះកាត់ទីនេះ។

នៅសុខៗ “ស្មោះត្រង់” ក៏បានឮសំឡេងអ្វីមួយពីចម្ងាយ។ គេក៏ប្រញាប់ងើបឡើងនិងសម្លឹងរកប្រភពសំឡេងនោះ ហើយក៏ឃើញមានទូកមួយកំពុងតម្រង់មកកោះនេះ។ នៅលើទូកនោះមានសរសេរពាក្យថា "ក្ដីសុខ" ដែលការពិត ទូកនោះគឺជារបស់បុរសឈ្មោះ “ក្ដីសុខ” នោះឯង ដូច្នេះ “ស្មោះត្រង់” ក៏ស្រែកហៅឈ្មោះម្ចាស់ទូក។

នៅពេល “ក្ដីសុខ” បានឮ ក៏ឆ្លើយទៅ “ស្មោះត្រង់” វិញថា៖

“មិនបានទេៗ បើខ្ញុំនាំអ្នកឡើងទូកនេះខ្ញុំនឹងលែងមានក្ដីសុខទៀតហើយ អ្នកមើលចុះ មនុស្សជាច្រើនក្នុងសង្គមសម័យនេះដែលនិយាយការពិតហើយ ក៏លែងមានក្ដីសុខ សុំទោសណា “ស្មោះត្រង់” ខ្ញុំទទួលយកអ្នកមិនបានមែន”។ និយាយចប់ “ក្ដីសុខ” ក៏ជិះទូកចេញទៅបាត់ទៅ។
មិនបានប៉ុន្មានទូករបស់ "តំណែង” ក៏ឆ្លងកាត់ទីនោះ “ស្មោះត្រង់” ក៏ស្រែកហៅគេម្ដងទៀត។

“តំណែង” នៅពេលឮដូច្នេះក៏ប្រញាប់បង្វែរក្បាលទូកឲ្យចេញទៅឆ្ងាយ ហើយក៏ងាកមកនិយាយជាមួយ "ស្មោះត្រង់" ថា៖

“មិនបានទេៗ អ្នកនៅជាមួយខ្ញុំមិនបានទេ អ្នកដឹងទេថាតំណែងដែលខ្ញុំបានមកវាលំបាកប៉ុណ្ណា បើខ្ញុំនាំអ្នកមកជាមួយ ខ្ញុំពិតជាស៊យហើយ វរៗត្រូវបាត់បង់តំណែង។ យ៉ាងណាៗ ខ្ញុំមិនអាចរួមដំណើរជាមួយអ្នកបានទេ”។

“ស្មោះត្រង់” អួលដើមក សម្លឹងមើល តំណែង ដែលប្រញាប់ចេញទូកទៅយ៉ាងអស់សង្ឃឹម និងមានអារម្មណ៍ច្របូកច្របល់នឹងខ្លួនឯងយ៉ាងខ្លាំង ប៉ុន្តែអ្វីដែលគេធ្វើបាន គឺមានតែត្រូវរង់ចាំ ចាំហើយ ចាំទៀត តែប៉ុណ្ណោះ។

ក្រោយមកក៏មានទូកមួយទៀតឆ្លងកាត់ នោះគឺទូករបស់ "ប្រកួតប្រជែង”។

“ប្រជែង ប្រជែង ខ្ញុំសុំជិះទូកឯងផងបានទេ?"
“ឯងជាអ្នកណា? ឯងមានប្រយោជន៍ប៉ុណ្ណាទៅសម្រាប់ពួកយើង?” ប្រកួតប្រជែង ស្រែកសួរ។

“ស្មោះត្រង់” មិនចង់និយាយអ្វីច្រើនទៀតទេ ព្រោះខ្លាចបាត់បង់ឱកាសដូចមុនៗទៀត ប៉ុន្តែដោយសារគេជា “ស្មោះត្រង់” ដូច្នេះគឺនៅតែ “ស្មោះត្រង់”

ខ្ញុំគឺ “ស្មោះត្រង់”

“ហាស! ឯងគឺជាស្មោះត្រង់ បើពួកយើងមានឯងនៅជាមួយ ពួកយើងទៅប្រកួតប្រជែងជាមួយអ្នកណាឈ្នះទៅ?” និយាយចប់គេក៏បង្វែរក្បាលទូកចេញទៅយ៉ាងលឿន។

ក្នុងខណៈដែល ស្មោះត្រង់ កំពុងតែអស់សង្ឃឹមឱនមុខស្លុប នៅសុខៗក៏មានសំឡេងលួងលោមថា

“ចៅ... ឡើងទូកតាមក!”

នៅពេលស្មោះត្រង់ងើយមុខសម្លឹង ក៏ឃើញមនុស្សចាស់សក់សម្នាក់ឈរនៅលើទូក

“ហេតុអីលោកតាចង់ជួយខ្ញុំ?” ស្មោះត្រង់ សួរដោយភាពសង្ស័យ។
“មានតែពេលវេលាទេដែលដឹងថាភាពស្មោះត្រង់មានតម្លៃយ៉ាងណា" លោកតាដែលជា "ពេលវេលា" និយាយទៅកាន់ស្មោះត្រង់ដោយស្នាមញញឹម។

នៅតាមផ្លូវត្រលប់ទៅវិញនៅយប់នោះគេឃើញទូករបស់ “ក្ដីសុខ”, “តំណែង” និង “ប្រកួតប្រជែង” លិចក្នុងសមុទ្រអស់។ លោកតា “ពេលវេលា” បាននិយាយទៅកាន់អ្នកទាំងបីថា៖

“ចៅទាំងឡាយត្រូវចាំទុក បើចៅលែងមានភាពស្មោះត្រង់ក្នុងខ្លួនហើយ ក្ដីសុខនឹងនៅជាមួយចៅបានមិនយូរទេ តំណែងដែលបានមកក៏បានត្រឹមជាតំណែងក្លែងក្លាយ ការប្រកួតប្រជែងក៏មានបរាជ័យយ៉ាងអាម៉ាស់នៅទីបំផុត” ៕

លោក ហ្សង់ ហ្សាក់រូសូ៖ មនុស្សកើតមកសុទ្ធតែល្អដូចគ្នា គឺសង្គមទេដែលធ្វើឱ្យមនុស្សអាក្រក់

By DailyReport September 04, 2017 CapetencySkill, Socail, Study

លោក ហ្សង់ ហ្សាក់រូសូ (Jean-Jacques Rousseau) ទស្សនវិទូ និងអ្នកនិពន្ធជនជាតិបារាំង នាសតវត្សទី១៨ បានលើកទស្សនៈមួយឃ្លាឡើងថា “មនុស្សកើតមកសុទ្ធតែល្អដូចគ្នា គឺសង្គមទេដែលធ្វើឱ្យមនុស្សអាក្រក់”[1]។ ក្នុងន័យនេះ ហាក់បីចង់សំដៅថា កំណើតរបស់មនុស្សគ្រប់ៗរូបពិតជាមានយុត្តិធម៌ និងសមភាព ពោលនៅពេលមនុស្សកើតមកសុទ្ធតែល្អដូចៗគ្នា ប៉ុន្តែហេតុផលដែលជំរុញឱ្យមនុស្សក្លាយខ្លួនទៅជាមនុស្សអាក្រក់ ឬទុច្ចរិត គឺបណ្ដាលមកពីគ្រួសារ មជ្ឈដ្ឋាន ឬសង្គមដែលពួកគេរស់នៅតែប៉ុណ្ណោះ។

ពិតជាត្រឹមត្រូវមិនអាចប្រកែកបានពិតមែន! គ្មានបុគ្គលណាម្នាក់មានចរិតអាក្រក់ព្រៃផ្សៃពីកំណើតនោះឡើយ ពោលមនុស្សគ្រប់ៗរូបកើតមកប្រៀបដូចជាក្រដាសសស្អាតមួយសន្លឹកអ៊ីចឹង មានន័យថា ពេលកើតមកមនុស្សមានខួរក្បាលស្អាតស្អំ គ្មានប្រឡាក់ប្រឡូសនឹងសេចក្ដីលោភលន់ គ្មានចិត្តអន្យតិរ្ថិយនោះទេ តែប្រសិនបើពួកគេរស់ក្នុងមជ្ឈដ្ឋាន ឬសង្គមគ្រួសារដែលខ្មៅងងឹតនិងទុច្ចរិត នោះពួកគេនឹងមានផ្នត់គំនិតទៅតាមសង្គមនោះជាក់ជាពុំខាន។

តួយ៉ាង មិនថាកូនអ្នកមានទ្រព្យសម្បត្តិហៀរហូរ បុណ្យសក្តិឧត្ដុង្គឧត្ដម បញ្ញាជន ឬកូនអ្នកក្រីក្រគ្មានទីពឹងពំនាក់នោះទេ ប្រសិនបើពួកគេសេពគប់មិត្តភក្តិប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀន ឬលេងល្បែងពាលាអាវ៉ាសែ នោះពួកគេនឹងក្លាយខ្លួនទៅជាមនុស្សញៀនថ្នាំ ឬលេងល្បែងពាលាអាវ៉ាសែ ឬក៏ក្លាយជាមនុស្សទុច្ចរិតក្នុងសង្គមក៏មាន។ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើបុគ្គលទាំងនោះសេពគប់មិត្តល្អ ដើរតាមគន្លងធម៌ នោះពួកគេនឹងមានអនាគតល្អប្រសើរ។ ការណ៍នេះ សបញ្ជាក់ឱ្យយើងឃើញកាន់តែច្បាស់ថា កត្តាដែលធ្វើឱ្យមនុស្សក្លាយជាបុគ្គលអាក្រក់ ពុំមែនមានមកពីកំណើតនោះទេ គឺដោយសារតែសង្គម ឬមជ្ឈដ្ឋានដែលពួកគេរស់នៅតែប៉ុណ្ណោះ៕

[1] ឈឹម ភាវី, ទ្រឹស្ដីអក្សរសិល្ប៍, ទំព័រទី៧៩, ២០១៣

ទស្សនៈក្នុងការរចនាប្លង់បនប្ទ់ទទួលទានអាហារ (Dining Room)

By DailyReport September 02, 2017 Archit, CapetencySkill

សមត្ថភាពនៅក្នុងមេរៀននេះ៖

• ប្រើប្រាស់ មុខងារ និង តួនាទីបានត្រឹមត្រូវ

• កំណត់ទីតាំងបន្ទប់ទទួលទានអហារបានល្អប្រសើរ

• ប្រើប្រាស់ទំហំ ខ្នាត ត្រឹមត្រូវទៅតាមបទដ្ឋាន

• កំណត់ទំហំគ្រឿងសង្ហារឹមទៅតាមស្តង់ដា

បន្ទប់ទទួលទានអាហារ(Dining Rooms)

១- និយមន័យៈនិយមន័យៈបន្ទប់ទទួលទានអាហារ គឺជាកន្លែងមួយនៅក្នុងគេហដ្ឋាន សំរាប់ មនុស្សទទួលអាហារប្រចាំថ្ងៃនៃគ្រួសារនីមួយៗ។

២-តើគេរៀបចំបន្ទប់ទទួលទានអាហារនៅកន្លែងណានៃគេហដ្ឋាន?

បន្ទប់ទទួលទានអាហារ(DINING ROOMS)

២-តើបន្ទប់ទទួលទានអាហារបំរើសេវាអ្វីខ្លះ?

៣-តើទំហំបន្ទប់ទទួលទានអាហារមានទំនាក់ទំនងទៅនិងអ្វី ?

-ទំហំបន្ទប់ទទួលទានអាហារមានទំនាក់ទំនងទៅនិងបន្ទប់ដេក

-ប្រសិនបើគេរៀបចំបន្ទប់ដេក១ ទៅ២ គេកំណត់ផ្ទៃនៃទទួលភ្ញៀវយក 11 m²

-ប្រសិនបើគេរៀបចំបន្ទប់ដេក ៣ គេកំណត់ផ្ទៃនៃទទួលភ្ញៀវយក 16,5 m²

-ប្រសិនបើគេរៀបចំបន្ទប់ដេក ៤ គេកំណត់ផ្ទៃនៃទទួលភ្ញៀវយក 23 m²

ការគិតពិចារណាក្នុងការរៀបចំប្លង់បន្ទប់ទទួលទានអាហារ

-ដាក់វានៅក្នុងចង្ក្រានបាយ

-ដាក់វានៅជាប់បន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ

-ដាក់វានៅក្នុងបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ

-គួររៀបចំកន្លែងក្មេងលេង

-គួររៀបចំតុបតែងវាបំពាក់ជាគ្រឿងសឹង្ហារឹម និង រូបភាព

-គួររៀបចំតុបតែងវាបំពាក់បរិធានអគ្គីសនី

-គួររៀបចំកន្លែងដាក់តាំងសំភារៈប្លែកៗ

-គួររៀបចំកន្លែងដាក់សៀវភៅ ទស្សនាវដ្តី កាសែត សំរាប់អាន

-គួររៀបចំអោយមានទ្វារ បង្អួច និង វេរ៉ង់ដាខាងក្រៅ

៤-តើទំហំតុទទួលទានអាហារគេធ្វើការកំណត់យ៉ាងដូចម្តេច?

ការរៀបចំតុបាយនៅក្នុងបន្ទប់ទទួលទានអាហារ

ទស្សនៈក្នុងការរចនាប្លង់បន្ទប់ទឹក (Bathroom)

By DailyReport September 02, 2017 Archit, CapetencySkill

-បន្ទប់ទឹកជាកន្លែងមួយសំរាប់សំអាតសារពាង្គកាយ និងជយួលក្ខណៈងាយស្រួលក្នុងការបំរើសេវា។ បើគេហដ្ឋាននោះមានបន្ទប់ទឹកម

១- តើទីកន្លែងដាក់បន្ទប់ទឹកនៅក្នុងេគហដ្ឋានគេរៀបចំយ៉ាងដូចម្តេច?

យើងត្រូវរៀបចំដាក់បន្ទប់ទឹកនៅចំកណ្តាល គួរដាក់នៅកន្លែងណាដែលមានបន្ទប់ទឹក២នៃតំបន់ទាំងបី ដើម្បីឱ្យមាន លភ្ញៀវ និង ចង្ក្រានបាយ។

មានបន្ទប់ទឹក៣ គួរដាក់

- បន្ទបមេគ្រួសារ

- បន្ទប់ដេកធម្មតា

- បន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ

- ចង្ក្រានបាយ

បើគេហដ្ឋាននេះមានបន្ទប់ទឹក៤

ប្រសិនបើគេហដ្ឋាននោះមានជាន់លើគួរតែរៀបចំទីតាំងបន្ទប់ទឹកអោយត្រួតស៊ីគ្នាជាមួយបន្ទប់ ទឹកជាន់ក្រោមការគិតពិចារណាក្នុងការរៀបចំប្លង់បន្ទប់ទឹក

-លើចង្ក្រានបាយ។

-មិនត្រូវដាក់វាចំជាប់ច្រកទ្វារចូលគេហដ្ឋានយ៉ាងតិចគួររៀបចំវាអោយមានតាមតំបន់មួយៗ

-គួរកុំប្រើបង់

-គួររៀបចំអោយមានបាញញ័រអងាងួតដៃ

-ចាន់អង្គុយចោងេរៀបចំតាមរបៀបផ្សេងៗ

-គួររៀបចំជពាងាំជុំវិញរៀបការ៉ូ ដាក់បង្អួចតូច Water close

-គួររៀបចំអោយមានអាស្ពៀរ៉ាទ័រ រឺទំហំបន្ទប់ទឹកគេអាចគួររៀបចំអោយមានម៉ាស៊ីនសclose Water

S=0.96m²

S=1.4m²

S=1.48m²

S=2.7m²

S=1.68m²

S=2.64m²

S=2.63m²

S=2.5m²

S=5.31m²

S=2.34m²

S=4.93m²

S=8.43m²

ទកា់ទំនងជាមួយបន្ទប់ដេកទេ ប៉ុន្តែគេនិយមដាក់គ្រឿងបំពាក់ក្នុងបន្ទប់ទឹក

-ដាក់បង្គន់គំលាតពីជពា្ជងាំមកត្រឹមអ័ក្ស ប្រវែង 500-700mm

-ដាក់ Bathគំលាតពីជញ្ជាំងមកត្រឹមអ័ក្សបង្គន់្របវែង 350-400mm

-ដាក់ Lavatoryគំលាតពីជញ្ជាំងមកត្រឹមអ័ក្សប្រវែង450mm

-ទុកគំលាតចន្លោះផ្លូវពីBath ប្រវែង 450mm

-ទុកគំលាតចន្លោះផ្លូវពីបងន្គ់ទៅជញ្ជាំងប្រវែង 500-700mm

-ទុកគំលាតចន្លោះផ្លូវពីBathទៅជញ្ជាំងប្រវែង 700-1050mm

-ដាក់កំពស់ Lavatory ទៅលើជពាង្ជាំប្រវែង800-820mm

-Lavatoryទៅបង្គន់ប្រវែង 500-700mm

-ដាក់កំពស់ ធ្នើកញ្ចក់ទៅលើជញ្ជាំង

-ដាក់កំពស់ Showerទៅលើជញ្ជាំងប្រវែង 1900mm

ទស្សនៈក្នុងការបង្កើតប្លង់បន្ទប់ទទួលទានដំណេក (Bedroom)

By DailyReport September 02, 2017 Archit, CapetencySkill

១-និយមន័យៈបន្ទប់ដេកគឺជាកន្លែងសំរាកមួយនៅក្នុងគេហដ្ឋានសំរាប់មនុស្សគ្រប់រូប សំរាប់ទទួលទានដំណេក ដើម្បីសុខភាព តើបន្ទប់ដេកមានទំនាកទំនងទៅនឹងអ្វី?

- បន្ទប់ដេកមានទំនាក់ទំនងទៅនឹងចំនួនមនុស្សក្នុងគ្រួសារបើក្នុងគ្រួសារមានមនុស្ស

-បើក្នុងគ្រួសារមានមនុស្ស០២នាក់ ត្រូវមានបន្ទប់ដេក០១

- បើក្នុងគ្រួសារមានមនុស្ស០៥នាក់ ត្រូវមានបន្ទប់ដេក០៤

២-តើបន្ទប់ដេកគួតែរៀបចំនៅកន្លែងណានៃគេហដ្ឋាន ?

-កន្លែងមានភាពស្ងាត់ស្ងៀម

-ត្រូវដាក់នៅទិសខាង

-កុំដាក់ជាប់ថ្នល់ កើត ខាងត្បូង និង ខាងជើង

៣-តើបន្ទប់ដេកបំរើសេវាអ្វីខ្លះ?

បំរើដូចជា

-សំរាក

-សិក្សា

-ស្តាប់តន្ត្រី

-ដេរប៉ាក់

ទំហំបន្ទប់ដេកមានទំនាក់ទំនងទៅនិងចំនួនបនប្ទ់ដេក

Master room:

- ០១-០២ ត្រូវយកទំហំ 13m² យ៉ាងបើបន្ទប់ដេកបើបន្ទប់ដេក ០៣

- បើបន្ទប់ដេកត្រូវយកទំហំ 11m²

០៤ត្រូវយកទំហំ 11m²យ៉ាងតូច

Bedroom:

- ០១-០២ ត្រូវយកទំហំ 11m² យ៉ាងបើបន្ទប់ដេកបើបន្ទប់ដេក ០៣

- បើបន្ទប់ដេក ត្រូវយកទំហំ 10m² ០៤ត្រូវយកទំហំ 9m² យ៉ាងតូច

-ទំហំគ្រែដែលយើងត្រូវដឹងៈ

ការរៀបចំបន្ទប់ដេក

ប្លង់គេហដ្ឋាន (House plan)

និយមន័យៈប្លង់គឺជាពំនុះកាត់ផ្តេកស្របជាមួយផ្ទៃដីដែលមានរយៈកំពស់ពីផ្ទៃដី

នៅក្នុងគេហដ្ឋាន 1m-1.2m ។

មានច្រកផ្លូវសំរាប់ធ្វើចលនា ៥ ម៉ូតៈ

១-ចលនាត្រង់ពីច្រកចូលទៅ

២-ចលនាត្រង់ពីច្រកចូលទៅ

សួនច្បារឆ្លងកាត់តាមទីវាល

៣-ចលនាត្រង់ពីច្រកចូលទៅសួនច្បារឆ្លងកាត់តាមទីវាល និង

៤-ចលនាត្រង់ពីច្រកចូលទៅសួនច្បារឆ្លងកាត់តាមទីវាល និងឃ្លាំងសំភារៈ

៥- សួនច្បារឆ្លងកាត់តាមទីវាល និងចង្ក្រានបាយ ចលនាពីខាងក្រៅគេហដ្ឋានទៅតាមបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ

១-តើប្លង់គេហដ្ឋានមួយយើងត្រូវតែរៀបចំអោយមានកន្លែងអ្វីខ្លះ?

Latest News

ចំណេះដឹង និងជំនាញ

បច្ចេកវិទ្យា

ពត៌មានសង្គម

ការសិក្សារ និងការងារ

បច្ចេកវិទ្យា

កំសាន្ត

ហ៊ុងស៊ុយ

Recent Posts

Monday, September 4, 2017

"មានតែពេលវេលាទេអាចពិសោធន៍គ្រប់យ៉ាង" នេះជារឿងអប់រំមួយដ៏មានសារៈសំខាន់សម្រាប់មនុស្សទូទៅត្រិះរិះពិចារណា

លោក ហ្សង់ ហ្សាក់រូសូ៖ មនុស្សកើតមកសុទ្ធតែល្អដូចគ្នា គឺសង្គមទេដែលធ្វើឱ្យមនុស្សអាក្រក់

Saturday, September 2, 2017

ទស្សនៈក្នុងការរចនាប្លង់បនប្ទ់ទទួលទានអាហារ (Dining Room)

ទស្សនៈក្នុងការរចនាប្លង់បន្ទប់ទឹក (Bathroom)

ទស្សនៈក្នុងការបង្កើតប្លង់បន្ទប់ទទួលទានដំណេក (Bedroom)

Videos

អត្ថបទផ្សេងទៀត

ខ្មុំដឹងអ្នកដឹង

Main Menu Bar

អត្ថបទដែលពេញនិយម

ចំនួនអ្នកចូលមកកាន់ទីនេះ

Labels

Facebook Log In

Report Abuse

Featured Post

Trending

Advertisement